Anne Şiirleri | Anneler Gününe Özel Kısa ve Uzun Şiirler
Anne'ye Yazılmış Şiirler
Kısa ve uzun olmak üzere anneler için yazılmış en anlamlı, duygusal ve güzel şiirleri sizler için yazımızda bir araya getirdik. Aşağıdaki şiirleri özel günlerde annelerinize gönderebilir, onları mutlu edebilirsiniz. İşte en duygusal anne şiirleri;
1. Anneciğim
Ak saçlı başını alıp eline,
Kara hülyalara dal anneciğim!
O titrek kalbini bahtın yeline,
Bir ince tüy gibi sal anneciğim!
Sanma bir gün geçer bu karanlıklar,
Gecenin ardında yine gece var;
Çocuklar hıçkırır, anneler ağlar,
Yaşlı gözlerinle kal anneciğim!
Gözlerinde aksi bir derin hiçin,
Kanadın yayılmış, çırpınmak için;
Bu kış yolculuk var, diyorsa için,
Beni de beraber al anneciğim!... (necip fazıl kısakürek)
2. Annem
Annelerin en güzeli,
Sensin, benim güzel annem.
Ilık esen bahar yeli,
Sensin, benim güzel annem
Güneş yüzlü, altın kalpli,
Ağır başlı, tatlı dilli,
Meleklerin eşi sanki
Sensin, benim güzel annem.
Açan çiçek, çağlayan su,
Gülümseyen engin duygu,
Evimizin mutluluğu
Sensin, benim güzel annem. (h. Latif sarıyüce)
3. Anne Sevgisi
Sıcağın sinmiş bana,
Seni severim ana,
Sensiz bana kan veren
Sensin bana can veren.
Küçükken yudum yudum,
Sütlerinle uyudum.
Kulağıma ninniler,
Neler söyledin neler.
Beni büyüttün ana,
Beni yürüttün ana,
Göremeyince seni
Kucaklarım gölgeni
4. Anneciğime
Örneğimsin iyilikte,
Veren elsin anneciğim.
İnceliği güzellikte,
Deren elsin anneciğim.
Sen ağaçsın, ben bir yaprak,
Sen fidanım, sense toprak,
Evimizde, tertemiz, ak,
Açan gülsün anneciğim.
Ayağında cennet yolu...
Anneciğim, gül kokulu.
Sımsıcacık, sevgi dolu,
Esen yelsin anneciğim.
Sevgin bana güven verir,
Derdim biter, erir bir bir.
Sensin en duygulu şiir,
Bir masalsın anneciğim.
Rıfkı kaymaz
5. Bir Tek Annem Olsun Bana Bir şey Olmaz
Annedir yüreği fazla dayanamaz.
Herkes bıksa benden annem bana doymaz.
Öper besler beni unutur kalbinde.
Annem burada olsun bana bir şey olmaz..
Her gün bakar bana kusurumu görmez.
Günler gece olsa o ışığı sönmez.
Ellerim büyüdü avuçlarında.
Bir tek annem olsun bana bir şey olmaz..
6. Gelemem Anne
Bu acıya dayanmıyor yüreğim
Sensiz yaşanır mı bilemem anne
Sana kavuşmaktır benim dileğim
Vakit dolmayınca gelemem anne
Doğmak murat ise elbet ölüm hak
Bana çok zor geldi böyle ayrılmak
Seni örter iken şu kara toprak
Gayri yeryüzünde gülemem anne
Geceleri uyku girmez gözüme
Yakar beni ateş düştü özüme
Doymadım ki ben senin gül yüzüne
Şimdi koklamaya bulamam anne
Çekiçoğlu ölüm zor gelir dile
Ağlamak sızlamak boşa nafile
Sana kavuşmayı istesem bile
Ecel gelmeyince ölemem anne
7. Annem Tek Varlığım
Ey şefkati bol varlığım,
Sayende olmaz darlığım,
Türkiye'm ve uygarlığım,
Anam benim, şefkat selim.
Ninnilerle hep uyutan,
Sevgisi kalbimde yatan,
Bana çok meziyet katan,
Anam benim tek varlığım. (hakkı çebi)
8. Anne
Hakkın ödenmez eşin bulunmaz
Beni ak sütünle besledin anne
Şefkatin bir şeyle satın alınmaz
Kulağıma ninni söyledin anne
Ne kadar tatlıydı gel yavrum derken
Seyrederdi mışıl mışıl uyurken
Elinde avcunda hiç bir şey yokken
Giydirdin kuşattın süsledin anne
Bu gece rüyamda yaktın özümü
Şahballı"yım tutamadım sözümü
Okşadın saçımı öptün yüzümü
Başımı göğsüne yasladın anne (hilmi şahballı)
9. Anneciğim
Bekle beni anneciğim
Bir gün sana döneceğim
Pamuk gibi ellerinden
Doya doya öpeceğim
Demet demet çiçeklerle
Lâle menekşe güllerle
Aydınlık bir gelecekle
Annem sana geleceğim
Ne şirindir senin sözün
Yeter ağlamasın gözün
Bitsin artık çile hüzün
Annem sana döneceğim
Demet demet çiçeklerle
Ellerimde buketlerle
Duâlarla tekbirlerle
Annem sana geleceğim.
Hayati otyakmaz
10. Hayat Nedir Anne?
Benim hiç sapanım olmadı anne,
Ne kuşları vurdum,
Ne de kimsenin camını kırdım...
Çok uslu bir çocuk değildim ama,
Seni hiç kırmadım, hep boynumu kırdım.
Ben hayatım boyunca
Bir tek kendimi vurdum!
Suskun görünsem de,
Fırtınalı ve mağrurdum anne.
Bir mızrak gibi,
Aynada hep dik durdum anne!
Ben sana hiçbir gün laf getirmedim,
Leke sürmedim.
Ama göğsümü çok hırpaladım,
Kalbimi çok yordum...
Ben hayatım boyunca, en çok kendimi sordum! ...
Benim hiç sevgilim olmadı anne,
Ne bir yuva kurdum,
Ne bir gün şansım güldü...
Öpemeden bir bebeğin gidişini,
Tükendi gitti çağım...
Kimi yürekten sevdiysem,
Yüreğini başkasına böldü...
Bir muhabbet kuşum vardı,
O da yalnızlıktan öldü...
Sen beni göğsünde
Hep acılarla mı soğurdun anne?
Yoksa evlat diye,
Koca bir taş mı doğurdun anne?
Eziyet değilim, zahmet değilim,
Musibet hiç değilim;
Bir senin mi balına sinek kondu, söylesene!
Doğurdun da beni,
Ne ile yoğurdun anne?
Benim hiç hayalim olmadı anne...
Ne seni rahat ettirdim,
Ne kendim ettim rahat...
Bir mutluluk fotoğrafı bile çektirmedi bu hayat!
Kaybolmuş bir anahtar kadar
Sahipsizim anne...
Ne omzumda bir dost eli,
Ne saçımda bir şefkat...
Say ki yollardan akan,
Şu faydasız çamurdum anne...
Say ki ıslanmaktım, üşümektim,
Say ki yağmurdum anne!
Bunca yıldır gözyaşlarını,
Hangi denizlere sakladın?
Oy ben öleyim,
Sen beni ne diye doğurdun anne?
11. Anne
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.
Acı nedir
Tatlı nedir... Bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.
Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!
Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun annesi' diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!
Bir dediğini
İki etmeyeyim diye
Öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum... Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...
Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!
Arif nihat asya
12. Kaçak ve Anne
Uçtum ateş üstüne
Dağlansın diye sızım
Sorma halim ne olur
Yoruldum anlamsızım
Yağmur doldu içime
Acım sigarasızım
Uyuyor musun anne
Ben geldim vefasızım
Suç oldu suç üstüne
Her şarkım her yazım
Vuruştum türkülerle
Kanla beslendi sazım
Bir rüzgarın önünde
Kaçağım kuralsızım
Duyuyor musun anne
Yalnızım çok yalnızım
Ah dağılsam dizine
Uyusam doymaksızın
Sabah olmasa gece
Kaçmaktan dermansızım
Sür beni gül yüzüne
Ki sende kalsın sızım
Ağlıyor musun anne
Gidiyor hayırsızım.
13. Yaşamak Güzeldir Anne
Anne ben senin oğlunum
Kanayan bir yurdum var
Anne ben senin oğlunum
Sönmeyen bir umudum var
Ellerimi tutma ne olur
Beni ağlatma ne olur
Anne ben senin oğlunum
Bu kavgaya inancım var
Yaşamak güzeldir anne
Yaşamak senin için
Yaşamak güzeldir anne
Yaşamak yarınlar için
Ölmek yaşamaktır yine
Halkının yüreğinde
Ölmekte güzeldir anne
Ölmek özgürlük için
Anne seni seviyorum
Sana ihtiyacım var
Anne seni seviyorum
Ciğer delen bir acım var
14. Anne Kokusu
Gözlerin yollarda mı kaldı?
Çok mu bekledin beni?
Senin için derledim
Gönül bahçemin en güzel güllerini.
Şu beyaz güller anneciğim
Geride bıraktığın tertemiz gençliğin
Ve emdirdiğin ak sütün için
Pembe goncalar
Gerçekleşemeyen pembe düşlerin için
Sarı güller
Uykusuz gecelerin
Ve uğrumuzda sararıp yiten ömrün için
Şu kırmızı güller
Kanından kan canından can verdiğin için
Geriye kalan siyah güller ise anneciğim
Yanında olamadığım zor günlerin için
Yollar çok uzak
Bak yine gelemedim her zamanki gibi
Beni anlıyor ve affediyorsun değil mi?
Gönül yolumla gönderiyorum hepsini
Güllerin kokusunda seni aradım
Göndermeden önce kokladım kokladım kokladım
İnan bana anneciğim hiç biri kokmuyordu
Senin kokun kadar güzel ve gizemli…
15. Anne Sen Üzülme
Kaç kez ayın karanlık yüzünde
Gün düşerken geceye
Yıldızların bir bir silinişini
Seyrettim
Vatan toprağına
Canımı kanımı serptim
Taa ki
Nefesim beni terk edene kadar
Susmadı silahım
Susturamadılar anne
Sen üzülme
Hani o bulut kütlesi görünümlü
Yamaçlardan akan kar suları
Mavilerin birleştiği çaresiz
Uçurum uçlarında devriye atan
Fidanlar
Nemli gözlerin gururuyuz biz anne
Sen üzülme
Beyaz mendile sarılı cennet gülüyüz
Günahsız sevdanın göz yaşıyla
Büyüyen çiçekleriz
Bizi kimse solduramaz
Göz yaşlarıyla sular babalar anneler
Çünkü biz şehadet şerbeti içenleriz anne
Sen üzülme
Ocaklara düşen ateş
Hain kurşun yarasından akan
Aktıkça çoğalan
Çoğaldıkça coşan
Sevda nehri bu vatan
Dağları kan izleri
Bilmek istersiniz belki
Şehadet şerbeti yüklü gemiyi
Yöneten acizlerin
Günahları künyelerinde yazılı anne
Sen üzülme
Elbet bir gün dağlar ayaklarını
Mağaralar canlarını sıkacak
Kendinden öte gidecek yeri olmayan
Korkularından korkarak
Kendine sığınamayacak
Bütün çıkmaz sokaklar ürpertecek
İçlerini iliklerine kadar anne
Sen üzülme
Mahşer gününde
Aynı meydanda toplanılacak
Secereler bir bir okunurken
Son nokta orada konacak
Biz sevdiklerimize
Onlar zebanilere ikram olacak
Anılarda kimse ölmez anne
Hele ki şehitler hiç ölmeyecek
Dünya durdukça sen yaşadıkça
Sakın ha sakın hiç üzülme
Anne