Can Yakan Sözler - Can Acıtan Sözler, Yürek Yakan Sözler
Can Yakan Sözler;
En ve manalı Can Yakan Sözler burada... Güncellenmiş can acıtan sözler içeriğimizde daha daha önce hiçbir sitede görmediğiniz en güzel can acıtan sözleri bulabilir ve Can Yakan sözleri resimli şekilde sosyal medya hesaplarından paylaşabilirsiniz. Güzel sözler ve Özlü sözler kategorisinde de yer verdiğimiz en güzel sözlerle sizleri baş başa bırakıyoruz.
En güzel ve en etkili can yakan 5 söz;
1. Aslında insanı en çok acıtan şey, hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünden yaşanmayan mutluluklardır.
2. Herkes fazlasıyla sevmiş… Oysa ben eksikleriyle birlikte sevdim.
3. Bir şarkı açıyorsun ve bir şeyleri düşünmekten dinleyemiyorsun.
4. Bazen sadece ama sadece peki dersin… Kabullendiğin için değil Yorulduğun için…
5. Hayallerini kovalamaya devam et. Elbet bir gün yorulacaklar.
En Etkileyici Can Yakan Sözler
Kendi ışığına güvenen, başkasının parlamasından rahatsızlık duymaz.
Ne zaman imkansızı seversen, o zaman gerçekten seversin.
Mendil satan çocuğun, burnunu koluyla silmesi kadar acı bu hayat.
Yar’la bir olamayınca, yerle bir olurmuş insan.
Dilim “kal” demeyi bilirdi, sende kalabilecek “yüreği” görseydi.
Her yüreğin, bir yakanı hayallerini yıkanı vardır.
Kaybetme cesareti olmayanın, gerçeği söyleme kapasitesi yoktur!
Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın!
Şimdi kalkıp hayatımı film yapsalar, sen ancak araya giren reklam olursun!
Ve bazen o kadar çok ağlarsın ki, boğazına oturan yumruk yüzünden ‘hiç mi sevmedin’ bile diyemezsin!
Nasıl unuttuysan çocukluğunu ve kırılan oyuncaklarını, kırılan kalbini de öyle unutacaksın!
Şimdi kalkıp hayatımı film yapsalar, sen ancak araya giren reklam olursun!
Kaybetme cesareti olmayanın, gerçeği söyleme kapasitesi yoktur!
Yürekten itaat edeceğim tek bir iktidar var; kendi aklımın kararı, kendi vicdanımın emrettiği!
Yarım kalan bir hikayeyiz seninle. Ne sen son cümlelerini söyledin ne de ben son noktayı koyabildim.
Ne yaralar kapandı ne unutabildim ne de alıştım zamanla. Ben sana ‘özledim’ diyeyim; sen hala acıdığını anla.
Kaderimize ayrılan yol çok dardı, yan yana yürüyemedik.
Sevgilisinin parası yok diye; ‘tokum’ diyen de var, ‘yokum’ diyen de!
Ağlamak, ruhun kanama şeklidir. Sargısı yok, çaresi yok, sebebi var.
Hiçbir zaman yanında olmayacak birinin, hep aklında olması çok saçma!
Hayatta en zor şey de; insanın, kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır.
Avuç içlerimden yükselen o kadar çok yaralı dualar var ki…
Senin merhem niyetine sürebileceğin bir ‘Aminin’ yok mu ey Yar!
Gözlerimin içinde bir akarsu var ki sorma. Göz kapaklarımı bir açsam yüzüm sular altında kalır inan bana.
En iyisi bugün çıkmamak dışarıya, hani moralim bozulsun istemiyorum. Görmek istemiyorum el ele tutuşmuş çiftler.
Varlığınla başlayan bir günün yokluğunla bitmesine alışamadım, aklımda olduğunun yarısı kadar yanımda olsaydın hiç sensiz kalmazdım!
Çok saçmaladım, bağışla. İnsanın kalbi darmadağın olunca, kafası da karışıyor. Mümkünse, söylediklerimi unuturken beni aklından çıkarma.
Sevgisiz tükenmiş kalbimin atışları. Artık hiç atmıyor sanki. Gelip girsen tekrar yüreğime, sana can vermek için hiç kan pompalamayacak belli.
Uzadı geceler, sensiz bir türlü geçmek bilmiyor. Sabah olunca en azından yanımdayken görmek umudum vardı.
Yaşamak için bir tek sebebim vardı. Senin geri dönme ihtimalin. Artık o da kalmadığına göre dönme istemem sevgili, dönsen de bulamazsın beni.
Yazık bensiz geçirdiğin tüm zamanlarına, şimdi nefret sözlerim vuruyor yazılarıma.
Yürüdüğümüz yolları gezdim tek başıma yeniden. Bir sen yoktun yanımda kaldırım taşlarında sekerek yürürken.
Sözlerim Kadar Hayatımda Dramatik Bu Dünyada Sensiz Yaşanan Zamanlarda Nefretim Vuruyor Yazılarıma.
Hiç mutlu bir yaşantım olmadı bu dünyada ölümü bekledim sensizliğin kucağında.
Gözüm gözüne değmeden yazdığım şiirlerim melal. Varsın değmesin razıyım ey yâr böylesi daha helal!
Kim Bilir Belki Bu Hayatta Bulamadığım Huzuru Kabirde Bulurum, Kim Bilir Kabirde Bulamayacağım Huzuru Seninle Bulurum Yada Sensiz Bulurum.
Hayatım sessiz bir film gibi oyuncular var ses yok, hepsinin sesini kıstım kendim yaşayacağım hayatımı artık kimseye ne el nede bel bağlayacağım.
Örselenmiş bir çocukluk işte benim bütün hikâyem. Kaç sevda geçse de üzerinden bu yıkıntıları onaramazsın istersen hiç başlamasın geç kalmışız birbirimize, yanlış kapılarda geçmiş bunca yıl dönemeyiz artık ilk gençliğimize, istersen hiç başlamasın söz verelim kendimize.
Biraz buruk bir duygu yüklenirse yüreğine gözlerin zaman zaman takılırsa uzaklara kulakların ansızın çınlarsa bil ki bir yerlerde delice özleniyorsun.
Sensizken hiç böyle olmamıştım. Ya sana alıştım ya sevgine. Yeter ki alıştırma beni sensizliğe.
Bir sen vardın bir de rüzgâr, her şeyimdin bir zamanlar. Senden sonra ben de bittim. Her yanım sen, gözümde yaşlar.
Biliyorum, sığmazsın hiçbir yere bu sevdayla, dünya sana dar. Ama dayan gönlüm. Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabahı var.
Bir muammadır “AŞK”, kiminin vicdanına atılan taş, kiminin fakir gönlüne katılan aş, kiminin de gözünden akıtılan yaştır “AŞK”.
Eyy aşıklara mekan olan koca dünya sen döndükçe ben ağlayacağım insanlara aşıklara uzaktan bakacağım.
Beni candan usandırdı cefâdan yâr usanmaz mı? Felekler yandı âhımdan murâdım şem’i yanmaz mı?
İnsanlar tanıdım yıldızlar gibiydi, hepsi parlıyordu, hepsi gökteydi. Ama ben seni, güneşi seçtim, bir güneş için bin yıldızdan vazgeçtim?
Çektim duygularımı hayatından şimdi git kime istiyorsan ver duygularını sormam neden diye! Ama unutma adımı hatırlayacaksın her hareketinde!
Bir şiir yaz bana içinde alabildiğince mutluluk olsun ayın gölgesinde unutulan sevgi tohumlarıyla yeşere dursun veya bir şarkı söyle özlemimdeki sevgiliyi anlatsın yağan yağmurlarla ıslanan bedenimi parlayan gözleriyle kurulasın.
Gül gibi kokan tenine aldandım, güzel gülüşlerine yakalandım, sahte sözlerine inandım, şimdi acılarla savaşıyorum anılarımla beni bıraktın.
Birini seveceksen, onu her şeyinle sevme çünkü bittiğinde onu unutamamana değil unutamayacak kadar çok sevdiğine yanarsın!
Sen nerden bilirsin ki yalnız olmayı. Tek başına yürüdün mü o yollarda üşüyerek. Ben kendimi sarmalarken kendime. Sen başka kollarda uyandın.
Umutlara kanma umutlar bir gün imkânsızlaşır, hayatı tozpembe yaşıyorum sanma her renk bir gün siyahlaşır.
Bu dünyaya sevmek sevilmek ve ekmek için geldik ekmeği bulduk ama sevmek sevilmek bizi ekmeğimizden etti.
Aşk acısını da öğrendik bu saatten sonra sevmek mi kaldı hayatımızda? Canımızı aldırlar sonunda sevmek yok bir daha!
Ne dostuma güvenir oldum bu hayatta ne de sevgilime hepsi vuruyor arkandan günün birinde lanet olsun hepsine.
Duygusal Yürek Yakan Sözler
"Sevdiğimiz başka yâre gitti bizde onun yarası kaldı." Yara kabuk kaldırdıkça kanar; yaranın zamanla izi kalır. Bu bir gerçektir aşk, karşılık bulamadığınızda ya da kaybettiğiniz zaman kor gibi bedenimizin her yerini yakar durur. Yüreğimizin sınırlarını aşan acıdının diğer adıdır kara sevda. Aşktan yanıp tutuşanları anlatan en güzel sözleri sizler için derledik. İşte, en duygusal yürek yakan sözler, yürek dağlayan sözler, facebook yürek yakan sözler...
Sen en büyük sevgiyi hak edecek kadar mükemmel , Herkesin sevmeyi hak etmeyeceği kadar özelsin.
Ne seni unutturacak kadar zaman geçecek ne de geçen zaman seni unutturmaya yetecek bırakıp gitsen de unuturum sanma zaman alışmayı öğretir unutmayı asla.
Bir yanımda çaresizlik diğer yanımda yorgunluğum var. Bir yanımda yalnızlığım, diğer yanımda geçmişe dargınlığım var.
Sen dünyaya sürgün bir meleksin. Ve ben seni o kadar çok seveceğim ki .Bir daha cennetine dönemeyeceksin
Bir çöle ürün ekmek gibiydi, yüreklere ektiğim umutlar. O yüzdendir, her hasat zamanı zarar etmelerim!
Acıyan bir yerlerim olup olmadığını anlamak ister gibi yokluyorum içimi. Hiçbir sızı yok. Geçmişin ağırlığı yok üstümde. Yolunca yordamınca unutmuşum unutulması gerekenleri!
Benim de zaten hiç gücüm yok, yüzüm yok, hiç umudum yok. Ama bil ki farklı bir hayaldi. İşkenceydi bazen, bazen çok güzeldi. Ama anlıyorum sesinden, kurtulmuşsun sen nokta konmuş, bitmiş en güzel hikâyem.
Bana kalsa gökyüzündeki tüm yıldızlar yerine Senin gözlerinde ışıldayan bir çift yıldızı bütün insanlara gönderirdim.
Şimdi sensizliğin naklen mutsuzluğum yayınlanıyor. Ve herkes çektiğim sensizlik acısını canlı izliyor. İnanır mısın be sevgilim, yokluğun reyting rekorları kırıyor.
Sorarlarsa beni sana; sevilmeden seviyordu de. Ne kadarda saftı de. O kadar seviyordu ki kaldıramadım de. İçin de bir ateş yaktım halen yanıyor de. Gitmeyince aramayınca eridi bitti de. Bir de dünyası vardı onu da ben kararttım de. Kendi eliyle bir çukur kazdı. Ben de gömdüm de!
Bu gidişlerin bir anlamı olmalı uykusuz kaldığım zamanların sonu böyle dramatik olmamalı.
Zaman geçtikçe daha iyi anlıyorsun. Hiçbir şeyi eskisi kadar sevemediğini!
Gökyüzü bile ağlar elinden alınınca güneşi. Yürek taşıyan her canlı gibi erkeklerde ağlar, ağlamak insan işi.
Ne papatyaların dili varıyor seviyor demeye, nede benim cesaretim var son yaprağı çekmeye.
Unutmak zaman ister demiştim, yanılmışım. Zaman değil yürek istiyormuş. O da sende kaldı!
Bu şehirden her gidişinde şehri sanki ben uğurluyorum sen benden gideli çok oldu ama ben sana hala el sallıyorum
Umutsuzluk en yakıcı zevktir, özellikle de içinde bulunduğun durumun çaresizliğini açıkça kavramışsan!
Gözlerimden akan her damla yaş kalbimden akan bir damla kan gibi ölmemi istiyorsan durma ağla bu canım sana feda
Kim bilir… Seni düşünerek yazdıklarımı, kimi düşünerek okuyorsun.
Nasıl bir kazanç bu? Yüreğimden verirken, canımdan oluyorum!
Doktorun sorduğu fiziksel bir engeliniz var mı sorusu içime dokunmuştu nedense. Yok diyebildim, sadece kalbim kırık.
Şimdi gelip ‘sana döndüm’ desende, kusura bakma ama sehpada unutulmuş bir çay gibiyim artık, soğudum!
Gördüğün kadar vardım, baktığın yerde. Dinleyebildiğin kadar konuştum aslında. Anlayabildiğin kadar anlattım her şeyi. Şimdi susabildiğim kadar susuyorum! Görmedim, duymadım ve bilmiyorum.
Delisin derdin hep. Doğru. Hiç bir raporda sabitlenmemiş deliliklerim var benim. Hele biri vardı ki en büyüğü! Seni sevişim!
Kimseye göstermem üzüntümü. Gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım.
Son söz söylenmedi bu aşkta! Öldürmediysen beni içinde henüz ki yapmamışsındır bilirim, gömerken beni son kez içinden ‘Seni Seviyorum’ de. İnançsız gitmesin aşkımız… Gitmesin, gitme sen, gitme aşkım.
Çok uzaktasın beni duymazsın unuttun belki de hatırlamazsın hani derdin ya sen bir tanesin bir tanen burada Sen neredesin.
Seni yüreğimin derinlerine attım. Üzerine çelik kapılar kapattım. beni öyle incittin ki seninle olan iyi hatıraları (istediğim halde) bile hatırlayamıyorum. Sen cezanı kendi kendine verdin.
Eğer bir gün aşkın ölürse onu doğduğu yere göm kalbine.
Herkesin yalnızlığı kendine benzer. Benim ki biraz gürültülü biraz kalabalık ve çokça dağınık işte. Çok fazla kitap ve çok fazla boş bardak var.
Beklemek, kaybetmenin yarısıymış. Ben her şeyimi beklerken kaybettim.
Unutsun beni demişsin, bu bana imkansız geliyor.
Sen hep gül diyen birinin, seni ağlatması kadar koyan bir şey yok.
İnsan sandım seni yüreğimi verdim yetmedi duygularımı hayallerimi sevdamı verdim.ama ne yaptın sen anlamadın.var olan her şeyi kirlettin adam sanmıştım seni.bitti sana itimadım kayboldu duygularım çıkma karşıma bir tekmede ben atarım kurtuluş sana bu sözle
Yalvarmak yerine, kaybetmeyi tercih ederim!
