Orhan Pamuk Sözleri, Orhan Pamuk Kitaplarından Alıntı Sözler

Orhan Pamuk Sözleri

Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır. Körler iyi aşık olurlar mesela.

Sokaklardaki boz ve solgun kıyafetli sessiz ve ezik insanlar gitmiş, yerlerine hareketli ve iddialı kalabalıklar gelmiş.

"Aşkta insanın niyeti mi daha önemlidir, kısmeti mi?"

Mutluluk veya mutsuzluğumuz bizim seçimlerimize mi bağlıdır, yoksa bizim dışımızda mı gelişip başımıza gelirler??
- Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

Sokaklardaki boz ve solgun kıyafetli sessiz ve ezik insanlar gitmiş; yerine gürültücü, hareketli ve iddialı kalabalıklar gelmişti.
- Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

İnsanın kendisi olmasına bir türlü izin vermezler, insanı bırakmazlar kendisi olsun diye, hiçbir zaman bırakmazlar.
- Kara Kitap, Orhan Pamuk

Çok sevdiğimiz bir varlığa, hiçbir karşılık beklemeden en değerli şeyimizi verirsek, işte dünya o zaman güzel olur, onun için ağlıyorduk küçük hanım.

İyi bir arkadaşlık için sırdaşlık en iyi başlangıçtır…

Mutlaka hemen bir başkasını bulmuş olmalıydı, yoksa dayanamazdı.

Okulun ve Türkiye’nin geleceği konusunda müdürün kalbini en çok kıran şey bin iki yüz öğrencinin İstiklal Marşını aynı anda söyleyememesiydi.

Ama tuhaf ve şaşırtıcı olanı dünyada aramalıymışız, kendi içimizde değil! Kendi içimizdekini aramak, kendi üzerimizde o kadar uzun boylu düşünmek mutsuz edermiş bizleri.

Kitaplarla haşır neşir oldukça hayatın bir kısmını daha kaçırıyor, bunu anladıkça da kaçan hayattan intikam alır gibi kitap alıyordum.

Cebinizde, çantanızda bir kitap taşımak, özellikle mutsuzluk zamanlarınızca cebinizde, çantanızda sizi mutlu edecek bir öteki dünya taşımak demektir.

Bazıları tanıyarak aşık olur bazıları tanımadan. bende tanımadan aşık oluyorum İpek. Çünkü tanıdıkça aşık olamıyorum. İnsanların kusurlarını görüyorum.

Tek tek kitap almamın, taş taş bir ev inşa etmeye benzeyen bir yanı vardı.

Resmi görüşü buydu ama şahsi görüşü farklıydı.

En Güzel Orhan Pamuk Sözleri

Bozacı, geceleri karanlık sokaklarda korkmaz mısın?…Sıkılmaz mısın?. Cenab-ı Allah gariban bozacıya yardım eder. Aklımdan hep en güzel şeyler geçer.

Hayatın, insanlığın çoğunluğu için, içtenlikle yaşanması gereken bir mutluluk değil, baskılar ve cezalarla ve inanılması gereken yalanlarla yapılmış dar bir alanda, sürekli bir rol yapma hali olduğunu, ilk bu sıralarda sezmeye başlamış olmalıyım.

‘Bozayı sattıran satıcının yanık sesidir,’ dedi Mevlüt.

Mutlaka hemen bir başkasını bulmuş olmalıydı, yoksa dayanamazdı.

Sokaklardaki boz ve solgun kıyafetli sessiz ve ezik insanlar gitmiş, yerlerine gürültücü, hareketli ve iddialı kalabalıklar gelmişti.

Bir önceki kuşağın yazarları, toplumsal sorumluluk hisseden, edebiyatın, ahlâka ve politikaya hizmet etmesi gerektiğini düşünen yazarlardır. Birçok yoksul ülkedeki yazarlar gibi, onlar da yeteneklerini, milletlerine hizmet etme arayışları yolunda harcadılar. Ben onlar gibi olmak istemiyorum.

Benim için yazarlığın sırrı, nereden geleceği hiç belli olmayan ilhamda değil, inat ve sabırdadır.

Her gece sokaklarda uzun uzun yürümek artık mesleki bir alışkanlıktan çok bir ihtiyaç olmuştu. Gece sokaklara çıkıp uzun uzun yürümezse kafası, hayal gücü, düşünceleri zayıflıyordu.

Bir mektup, diyeceğini yalnız yazıyla demez. Mektup, tıpkı kitap gibi koklayarak, dokunarak, elleyerek de okunur. Bu yüzden akıllı olanlar, ‘oku bakalım, mektup ne diyor?’ derler. Aptallar ise ‘oku bakalım, ne yazıyor?’ derler. Hüner yalnız yazıyı değil, mektubun tümünü okumakta…

Mutlu olabilmek için her gün bir miktar edebiyatla ilgilenmem gerekiyor.

Kitap adları kafamızda tıpkı insan adları gibidir: Bir kitabı milyonlarca benzeri içinden ayırmaya yararlar. Kitap kapakları ise insan yüzlerine benzer: Ya yaşadığımız bir mutluluğu bize bütün gücüyle hatırlatır ya da hiç bilmediğimiz mutlu bir alemi vaat ederler. Bu yüzden kitap kapaklarına insan yüzlerine bakar gibi tutkuyla bakarız.

Yazmak, yaşanmamış hayattan intikam almaktır.

Bir kadına, zamanında, iş işten geçmeden iyi davranmayı bilmek lazım.

Yoksa yıkım, insanların ve inançların farkına varmadan değişmesi anlamına mı geliyordu?

Aslında kimse, onu yaşarken hayatının en mutlu anını yaşadığını bilmez. İnsan eğer hayatının en mutlu anını yaşadığını hayal edebilecek kadar mutluysa, geleceğin de güzel olacağını düşünecek kadar iyimser olur.

Çünkü, biliyorum, günaha gırtlağımıza kadar batmak değil, başkasının günahsız kalabildiğini görmek daha çok acı verir sizlere.

Eğer insan başkalarının derdiyle ilgilenmemişse, hayatını yalnızca kendi mutluluğunu inşa etmeye göre kurmuş ve sonra da mutlu olmuşsa ben o mutluluğu sevmem ama ben 32 yıl roman yazdıktan sonra, -Nobel ödülünde olduğu gibi- romancılığımın bütün dünya tarafından tanınmasına, saygı duyulmasına yol açan bir ödül almışsam, o zaman ödülümün tadını çıkarmaktan suçluluk duymuyorum.

Bir insanın, başka fırsatları olmasına rağmen onları reddedip sürekli aynı kişiyle sevişmek istemesine, bu mutluluk verici duyguya aşk denirdi.

İçimde ışıltısını hissettiğim yeni hayat, uzakta bir yerde, belki erişilmez bir ülkedeydi ama hareket ettikçe ona yaklaştığımı, en azından eski hayatımı arkada bırakabildiğimi seziyordum.

Bana yalan söylemeni isterdim çünkü insan ancak; kaybetmekten korktuğu bir şey için yalan söyler.

Benim için yazarlığın sırrı, nereden geleceği hiç belli olmayan ilhamda değil, inat ve sabırdadır.

Biraz diken olmazsa, aşk gülünün kokusunu alamazsın.

Hiçbir şey hayat kadar şaşırtıcı olamaz. Yazı hariç. Yazı hariç. Evet tabii, tek teselli yazı hariç.

Umutsuzlara sefaletin sorumlusu olan bir suçlu göstermeli ki, onun başının ezilmesiyle cennetin yeryüzüne ineceğine inanabilsinler.

Hayatın, insanlığın çoğunluğu için, içtenlikle yaşanması gereken bir mutluluk değil, baskılar ve cezalarla ve inanılması gereken yalanlarla yapılmış dar bir alanda, sürekli bir rol yapma hali olduğunu, ilk bu sıralarda sezmeye başlamış olmalıyım.

Kedi sevmeyen bir kadın zaten erkeğini mutlu edemez.

Bana yalan söylemeni isterdim çünkü insan ancak; kaybetmekten korktuğu bir şey için yalan söyler.

Belkide yıkım, ötekilerin üstünlüğünü görerek onlara benzemeye çalışmak demekti.

Çok sevdiğimiz bir varlığa, hiçbir karşılık beklemeden en değerli şeyimizi verirsek, işte dünya o zaman güzel olur, onun için ağlıyorduk küçük hanım.

Orhan Pamuk Eserlerinden Alıntılar

Cebinizde, çantanızda bir kitap taşımak; özellikle mutsuzluk zamanlarınızca cebinizde, çantanızda sizi mutlu edecek bir öteki dünya taşımak demektir.

Her gece sokaklarda uzun uzun yürümek artık mesleki bir alışkanlıktan çok bir ihtiyaç olmuştu. Gece sokaklara çıkıp uzun uzun yürümezse kafası, hayal gücü, düşünceleri zayıflıyordu. - Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık

"Aslında kimse, onu yaşarken hayatının en mutlu anını yaşadığını bilmez. Bazı insanlar kimi coşkulu anlarında hayatlarının o altın anını 'şimdi' yaşadıklarını içtenlikle (ve sık sık) düşünebilir ya da söyleyebilirler belki, ama gene de ruhlarının bir yanıyla bu andan da güzelini, daha da mutlu olanını ileride yaşayacaklarına inanırlar çünkü özellikle gençliğinde hiç kimse bundan daha kötü olacağını düşünerek hayatını sürdüremeyeceği gibi, insan eğer hayatının en mutlu anını yaşadığını hayal edebilecek kadar mutluysa, geleceğin de güzel olacağını düşünecek kadar iyimser olur."  - Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk

Ancak kendimiz olabilmeyi becerebildiğimizde kendimizi sevebileceğiz."- Kara Kitap, Orhan Pamuk

İnsan şehirde kalabalık içinde yalnız olabilirdi ve şehri şehir yapan şey de zaten kalabalık içinde insanın kafasındaki tuhaflığı saklayabilme imkânıydı. - Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

"Kendi kendine eşya toplayan, bunları bir köşede biriktiren her takıntılı kişinin arkasında bir kalp kırıklığı, derin bir dert, açıklanması zor bir ruhsal yara olduğu anlamına geliyordu bu soru. Benim derdim neydi?" - Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk

“Çoğu zaman çok yakınımızdakilerin sırf burnumuzun dibinde oldukları için asıl özelliklerini değil de ikincil özelliklerini fark ederiz.” - Kara Kitap, Orhan Pamuk

"Aslında en iyi aşk, değil tanımak, hiç görmediğin kişiye duyulan aşktır. Körler iyi âşık olurlar mesela.'' - Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

Bir yazarın hayatta karşılaşacağı en büyük iltifat budur; annesinden, kitaplarının kendisinden daha akıllı ve parlak olduğunu işitmek... - Manzaradan Parçalar, Orhan Pamuk

"Her akıllı insan hayatın güzel bir şey olduğunu, amacının da mutlu olmak olduğunu bilir," dedi babam üç güzel kızı seyrederken. "Ama yalnızca aptallar mutlu olur. Nasıl izah edeceğiz bunu?" - Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk

''İnsan kendini bir dereceye kadar tanır; sonra ne kadar uğraşırsa uğraşsın bir noktaya gelip takılır ve karşılıksız bir gevezeliğe başlar.'' - Sessiz Ev, Orhan Pamuk

Saatlerimiz batıda olduğu gibi dünyaya yetişmenin değil, Allah'a koşmanın aracılarıdır. - Yeni Hayat, Orhan Pamuk

Hüsrev ile Şirin nedimelerin anlattığı tatlı hikayeleri dinlerken, ağacın dalına hiç konmaması gereken o uğursuz baykuşu oraya hangi mutsuz ve kötü niyetli nakkaş oturtmuştu? Yakışıklı Yusuf'un güzelliğine bakarken, tatlı turunç soyan parmaklarımı kesen mısırlı kadınlar arasına, kadın kıyafetleri içinde o güzel oğlanı kim yerleştirmişti? İsfendiyarın okla kör edilişini resmeden nakkaş, sonra kendisinin de kör olacağını tahmin edebilir miydi? - Benim Adım Kırmızı, Orhan Pamuk

- Bir başkasının belleğini ağır ağır edinmekten başka neydi ki okumak? - Kara Kitap, Orhan Pamuk

"Aynaya bakarken nasıl görünüşünü seyrediyorsa insan, kendi düşüncesinin içine bakarak da özünü seyredebilirdi." - Beyaz Kale, Orhan Pamuk

Bir an önce cesedimi bulsunlar, namazımı kılıp, cenazemi kaldırıp beni gömsünler artık! Daha önemlisi katilim bulunsun! O alçak bulunmadıkça istiyorlarsa en muhteşem mezara götürsünler beni, huzursuzluk içinde mezarımda döne döne bekleyeceğimi, hepinize inançsızlık aşılayacağımı bilmenizi isterim. Katilim olacak orospu çocuğunu bulun, ben de size öte dünyada göreceklerimi tek tek anlatayım! Ama katilimi bulduktan sonra ona mengene aletiyle işkence edip kemiklerinden sekiz onunu, tercihen göğüs kemiklerini, yavaş yavaş çıtırdatarak kırmanız, sonra da o iğrenç ve yağlı saçlarını, işkencecilerin bu iş için yapılmış şişleriyle kafatasının derisini delerek, tek tek ve bağırtarak yolmanız gerekir. - Benim Adım Kırmızı, Orhan Pamuk

Kendime inandım. Kendime inandığım için benim irademe ve hayatımın şiirine başkaları da inandı. - Yeni Hayat, Orhan Pamuk

"Zaten okumak yazarın harflerle anlattığı şeyleri aklın sessiz sinemasında bir bir resimlendirmekten başka nedir ki?" - Kara Kitap, Orhan Pamuk

Hayatın vereceği huzur ve güzellik ancak hayatından uzakta başka âlemleri düşlerken ortaya çıkıyordu.  - Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

"Sonu mutlu biten bütün aşk hikayeleri, birkaç cümleden fazlasını hak etmez zaten!"  - Masumiyet Müzesi, Orhan Pamuk

Bir mektup, diyeceğini yalnız yazıyla demez. Mektup, tıpkı kitap gibi koklayarak, dokunarak, elleyerek de okunur. Bu yüzden akıllı olanlar, oku bakalım, mektup ne diyor derler. Aptallar ise oku bakalım, ne yazıyor derler. Hüner yalnız yazıyı değil, mektubun tümünü okumakta. -  Benim Adım Kırmızı, Orhan Pamuk

Ne kadar çok severseniz sevin, insanın hiç görmediği bir yüzü yavaş yavaş unutacağını da anladım...

"Napolyon olduğunu sürekli düşlemekten hoşlanan adamla, kendini Napolyon sanan adam arasındaki fark, mutlu hayalci ile mutsuz şizofren arasındaki farktır." - İstanbul, Orhan Pamuk

İnsanın evi karnının doyduğu, kalbinin olduğu yerdedir. - Orhan Pamuk

" Ben bir zamanlar başka biriydim, o başka biri de ben olmak isterdi." - Yeni Hayat, Orhan Pamuk

"Bir zamanlar dünyanın güzel bir yer olduğunu düşünürdüm. Çocuktum, aptaldım. Panjurları kapadım, sürgüyü çektim: Dünya orada kalsın." - Sessiz Ev, Orhan Pamuk

Ne kadar hünerin ve yeteneğin olursa olsun parayı ve iktidarı başka yerlerde ara ki, hüner ve emeğinin karşılığını alamayınca sanata küsmeyesin. - Benim Adım Kırmızı, Orhan Pamuk

Bir kitap hayal etmek zor bir şey değil. Tıpkı bir başkası olmayı hayal etmek gibi, bunu sık sık yaparım. Zor olan ise, hayal ettiğiniz kitabın ima ettiği yazar olmak. - Babamın Bavulu, Orhan Pamuk

"Kız kaçırmak kolay iş mi sanıyorsun? " dedi Süleyman. "Yanlış bir iş yaparsın, biri vurulur, kan davası olur, millet yıllarca karşılıklı aptal aptal öldürür birbirini, bir de şeref diye övünürler." - Kafamda Bir Tuhaflık, Orhan Pamuk

Çevrelerinde acılarını ve hazlarını paylaşacak kimse olmadığı zamanlar daha da hüzünlü bir güzelliğe bürünen bu hastaları sevgiyle selamlıyorum. -  Beyaz Kale, Orhan Pamuk

Süleyman çok aşıkı bana. Pek çok erkek için aşk aptallaşmak demek, doğru. Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık

"Aşk bir hastalıktır," dedi hoca. "Acil ilacı da, haklısın, evliliktir. Ama tifonun ateşi düştükten sonra, bütün hayatı boyunca kinin alır gibi yavan bir ilaç alacağı için hemen pişman olur insan." - Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık

Herkesin bildiği gibi şeref meselesi gibi laflar aslında insanların birbirlerini gönül rahatlığıyla öldürmeleri için icad edilmiş bahanelerdir. - Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık

Şehre söylemek, duvarlara yazmak istediği şey şimdi aklına gelmişti işte. Bu hem resmi, hem şahsi görüşüydü; hem kalbinin hem de dilinin niyetiydi: "Ben bu alemde en çok Rayiha'yı sevdim," dedi Mevlut kendi kendine. - Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık

Einstein de yoksuldu; hatta fizik dersinden sınıfta kalmıştı, ama üç beş kuruş kazanmak için okulunu asla bırakmamış, kazanan da o ve milleti olmuştu. - Orhan Pamuk - Kafamda Bir Tuhaflık