Kırıldığını Belirten Sözler | Duygusal Kırgınlık Sözleri
Kırıldığını Belirten Sözler
"Bazı insanlar kırmaktan korkarlar; çünkü kırılmak ne demek iyi bilirler."
- Dostoyevski
Kızgınlık geçer de, kırgınlık ne olacak?
Hıçkıra hıçkıra ağlattın ya beni ölsem de unutmam seni.
Kırdıysa sessiz kal. Sessizliğinden kırıldığını anlamıyorsa, onsuz kal.
Artık kopardığın papatyalara sorarsın, hani sevecekti, diye!
Kalbini kırıyor diye üzülme, belki de hak etmediği yerden çıkmak istiyordur.
Her şeyin kadar değil değeri kadar seveceksin. Çünkü beklentin ne kadar çok olursa o kadar kırılırsın.
Küsmek ayrı, kırılmak ayrı. Ben seni sildim!
Belki de dilinden bu şarkı düşmez, dilin söylese de gönlün hissetmez.
Ben sadece sevmeyi biliyorum, unutmayı öğrenemedim.
Artık hiç bir şeye eskisi kadar üzülmüyorum. Herkes kendine yakışanı yapıyor, diyorum, konu kapanıyor.
Ah ne acıdır! O toz konduramadıkların için toz kadar değerin olmadığını anladığın an!
İçten kırılmak ince bir sestir. Onu yalnız Allah duyar.
Kalbimi kırmak suya yazı yazmak kadar zordur. Kalbimi düzeltmek ise gece doğan güneşe dokunmaya benzer. Sen o suya yazı yazdın, şimdi güneşin doğmasını bekle!
Ey benim hasta gönlüm haddinden çok üzüldün dün yoksa bugün gelmez yarın ağlama değmez.
"Gözlerimden tut da, ciğerlerime kadar kırgınım."
- Can Yücel
Çok güçlüsün, her şeyi içine atıyorsun, dedi. Elimi sol yanıma götürerek, burada neler oluyor biliyor musun, dedim.
Bunu sana yazdığımı bilmezsin, bir yabancı şarkı gibi dinlersin.
Tek başına hayatı öğrenen bir insanı kimse yokluğuyla korkutamaz.
"Sana da kırgınım papatya. Bir seviyorumu sığdıramadın onca yaprağına."
- Can Yücel
Oysa ne çok şey var sana diyemediğim, suskunluğumda.
Duygusal Kırgınlık Sözleri
Buruk kalbim düzülmez bu sözlerinle asla, sana ben inandım sevdim ama sen harcadın beni, sevgi yolunda dönme bana bir daha.
"İnsan odun değil ki; kırıldığı zaman ses çıkarsın."
- Mevlana
Kırgınlık değil içimdeki sevgilim. Sadece sözlerin dokundu yüreğime inceden. Dal kırıldığı yerden, insan da kırıldığı kalpten koparmış.
İki kelime yetiyor seven kalbi kırmaya, sonra roman yazsan ne fayda!
Öfke, kızgınlık gelip geçiyor da, kırgınlık hiçbir yere sığmıyor.
Sessizliğin duyulur bomboş odamda, dokunsalar ağlarım.
Kırıldığım zaman akıttığım gözyaşlarım, ruhumun yaz yağmurudur.
Kırık kalplerin hikayesi kısa olur. Ne oldu? Derler. Hiç, dersin biter.
Yazıyorum, çünkü içimde susturamadığım bir ses var içimde.
"Ey can! Kimseyi kırma, sözden ağırı yoktur. Beden çok yükü kaldırır ama gönül her sözü kaldıramaz!"
- Mevlana
Kırgınım. Kime olduğunu, neden olduğunu bilmeden… Belki hayata, belki kendime, belki de kıymet bilmeyen herkese.
Hani derler ya; insan sevdiğine hiç kırılır mı? Aslında insan en çok sevdiğine kırılır!
Susmak, sadece içindeki haykırışların duyulmasından korkmaktır.
Artık yazdıklarımda arama kendini! Çünkü ben, suskunluğuma gömdüm seni.
Öfke, rüzgar gibidir. Bir süre sonra diner ama bir çok dal kırılmıştır bile. Mevlana
Değmiyor bazen, uğruna yorulduklarımız. Nazım Hikmet
En çok sana kırılıyorum diyemediğimizden, bir tek sana kızamıyorum dediğimiz anlar vardır.
Bazen kırılsam da susuyorum. Kırmaktan korktuğum için. Mevla kalbi kırık eylesin de; kalp kıran eylemesin.
Kim ne derse desin içimdeki kırgınlıklar bir tatlı söz ile bir gülüşle geçmez. Hayat kırmış beni, sende kır çok görmem.
Güvensiz kalplerimizi karakteri bozuk insanlara borçluyuz.
Öyle sevdim ki seni, beni gören herkes yerinde olmak istedi. Ama kimse benim yerimde olmak istemedi.
Dal istediği kadar güçlü olsun, rüzgar istediği an kırabilecek güçtedir. Sen istediğin kadar güçsüz ol, kalbimi kıracak kadar güçlü sözlerin.
Keşke kendini bırakıp gitse insan; ama olmuyor!
O da o kadar doğru bir seçim değilmiş demek ki. Boş ver be dostum.
Dokunma bana öyle çok kırıldım ki her kelimem bir yerini kesebilir.
Kalbin kemiği yok diye kırılmaz mı sandın?
Gittim! Şimdi bir mevsim değil, bir hayat girdi aramıza, ne sen dönebilirsin artık geriye, nede ben kapıyı açabilirim sana.
Önemsedikçe, yitirdiğim insanlar var.
Ümitleri kırılan insanlar, kanatları kırılan kuşlara benzer.
Kırıldığını belli etmeyen insanları üzmeyin. Çünkü onlar sizi kaybetmemek için susar, aptal oldukları için değil.
