Melankolik Sözler | Daha Önce Duyulmamış Melankolik Sözler

Melankolik Sözler

Hatırlamaktan korktuğum tüm anılarımı çöpe attım var mı daha iyisi.

Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar.

Ne güneşi istiyorum karanlığıma, ne de yıldızları istiyorum gece yarılarında. Çok değil, bir tek seni istiyorum yalnızlığıma.

Beni iyi ezberle bakarsın ansızın herhangi bir şiirde herhangi bir şarkıda çıkarım karşına.

Uslan artık deli gönül, bak gelip geçiyor ömür, uslan artık deli divane gönül.

Eski insanlar birbirine ilaçtı. Günümüz insanları ise devasız birer dert.

Beklemek yormaz da insanı; beklediğini başkasıyla görmek bitirir adamı.

Eğer sen gidersen, içimdeki kâinat çöker.

Ruh dünyamda kavimler göçü var, bu aralar.

Hayat yalnızlıksa ve sen yoksan neden yaşayayım ki.

Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.

Bir umuttu yalnızlık bir şeyleri paylaşamamaktı belki, gözler dalıp giderken, yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de, belki belkilerle dolu bir hayattı bu.

Kaldırımda oturup düşünmek nedir bilmezdim. Buz soğuğu sokaklarda elde sigara yürümezdim.

Hepimiz bağımlıyız kardeş, kimimiz bir maddeye kimimiz bir kahpeye!

Özledim diyorsun mektubunda. Sadece kuru bir özledim mi yazdı yanık yüreğin.

Kimseden bir şey bekleme, böylece asla hayal kırıklığı yaşamazsın!

Oysa ölümü bilmiyorsun. Ölümü bilen yaşama zerre tenezzül etmez. Ölümü bilen hiç gelir mi Rabbini bilmezlikten.

Kaldırımda oturup düşünmek nedir bilmezdim. Buz soğuğu sokaklarda elde sigara yürümezdim.

Özledim gel dese hiç düşünmez giderim dersiniz. Ama gerçekler acıdır. Ne o gel diyebilir ne de siz gidebilirsiniz.

Öyle yoruluyorum ki bazen hayattan. Kapayınca gözlerimi, bir daha açasım gelmiyor inan.

İçimize de atamıyoruz, orası da doldu!

Uslan artık deli gönül, bak gelip geçiyor ömür, uslan artık deli divane gönül.

Kısa Melankolik Sözler

Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?

Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.

Hepimiz bağımlıyız kardeş, kimimiz bir maddeye kimimiz bir kahpeye!

Şu sıralar umrumda olmayan tek şey, kendim.

Her türlü zorluğu aşar kendine şaşırırsın da; gün gelir tek bir söz ağır gelir, taşıyamaz dağılırsın.

Eski insanlar birbirine ilaçtı. Günümüz insanları ise devasız birer dert.

Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim. Ne kadar kalmak istesek de bazen gitmek zorunda kalırız ve ne kadar gitmek zorunda olsak ta, kalmaktan yanadır sol yanımız.

Nerede sözler, nerede yüreğim. Ben de sevdim, sevmedim bilenim. Ver elini sonsuza, al beni dünyadan. Kalmadı sevenim!

Nasıl da soğuyor. Sanki sırtında bir hırkaydım da, çıkarıp kenara attın.

Her türlü zorluğu aşar kendine şaşırırsın da; gün gelir tek bir söz ağır gelir, taşıyamaz dağılırsın.

Susmayı öğrendim. Çok konuşup pişman olamamak için.

Dünyadaki en üzücü şey; bir zamanlar birbirinin her şeyini bilen iki insanın tamamen yabancıymış gibi davranmasıdır.

Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.

En son ölen umuttur, umudunu kaybetme ve hep gül, üzülmeler senden uzak olsun, yüzünde hep gülücükler olsun.

Sana aç ne vakitler geçirdim. Etsem gönül sofrandan bir iftar…

Ve benim, birdenbire yüzünü değil, gözünü değil, senin sesini göresim geldi.

Hüzünler buldum kendimi, sensizliğin içinde tarumar oldum gezerim sokaklarda serseri, beni bıraktın ya hüzünlerimin sözleri sana be güzelim.

Hayır unutmadım, yokmuşsun gibi davranıyorum.

Umutlarımı götürdün kendinle birlikte, yarınlarım silindi söylediğin son sözünle belki pişman olursun dönersin günün birinde, ben olmayacağım bıraktığın yerde.

Öyle yoruluyorum ki bazen hayattan. Kapayınca gözlerimi, bir daha açasım gelmiyor inan.

En son ölen umuttur, umudunu kaybetme ve hep gül, üzülmeler senden uzak olsun, yüzünde hep gülücükler olsun.

Dünyadaki en üzücü şey; bir zamanlar birbirinin her şeyini bilen iki insanın tamamen yabancıymış gibi davranmasıdır.

Ruh dünyamda kavimler göçü var, bu aralar.

Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?

Ağlasam sustuklarım dökülür mü ellerime ellerin gibi?

Eğer sen gidersen, içimdeki kâinat çöker.

Beklemek yormaz da insanı; beklediğini başkasıyla görmek bitirir adamı.

Umutlarımı götürdün kendinle birlikte, yarınlarım silindi söylediğin son sözünle belki pişman olursun dönersin günün birinde, ben olmayacağım bıraktığın yerde.

Hak yerini bulur, helal edilmemiş hak zaten haram olur. Beddua etmem. İçimden geçen her ah elbet sahibini bulur.

Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar.

Aşkın mantığı olmaz. Sakın ha! Dostum içme aşk zehrini su diye aşk pınarından, ya Ferhat gibi atlarsın kayalardan ya da Mecnun olur dolaşırsın çöllerde kahrından.

Hayata bir çizgi çektim seni tanıyınca, sensiz hayatı ben yaşamamışım bakınca gözlerine daha iyi anladım, şimdi yoksun yanımda yeniden çizgi çekiyorum sensiz yaşanmamış olan yarınlarıma.

Bana bir hırsız lazım, tüm dertlerimi çalacak.

Vücudumun %70’i su falan değil; bildiğin sıkıntı.

Bana bir hırsız lazım, tüm dertlerimi çalacak.

Susmayı öğrendim. Çok konuşup pişman olamamak için.

Özledim diyorsun mektubunda. Sadece kuru bir özledim mi yazdı yanık yüreğin.

Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.

Deniz değil ki yüreğim dalgalanıp öfkesini kıyılara vursun.

Aşkın mantığı olmaz. Sakın ha! Dostum içme aşk zehrini su diye aşk pınarından, ya Ferhat gibi atlarsın kayalardan ya da Mecnun olur dolaşırsın çöllerde kahrından.

Gönül kapısı herkese açılır mı, iki laf eden adam sayılır mı? Bakma insan oğlunun uyruğuna, tanıyamazsın basmadıkça kuyruğuna!

Uykusuz gecelerimde gözyaşlarımla yazdım adını kalbime güneşsiz günlerimde kanımla suladım resimlerimizi yeniden gelirsin diye!

Mutludur o. Mutlu olmasa duramazdı, gelirdi.

Deniz değil ki yüreğim dalgalanıp öfkesini kıyılara vursun.

Hayat yalnızlıksa ve sen yoksan neden yaşayayım ki.

Hüzünler buldum kendimi, sensizliğin içinde tarumar oldum gezerim sokaklarda serseri, beni bıraktın ya hüzünlerimin sözleri sana be güzelim.

Beni iyi ezberle bakarsın ansızın herhangi bir şiirde herhangi bir şarkıda çıkarım karşına.

Bir umuttu yalnızlık bir şeyleri paylaşamamaktı belki, gözler dalıp giderken, yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de, belki belkilerle dolu bir hayattı bu.

Ama insanın kendi vicdanı sözden daha ağırdır.

Ağlasam sustuklarım dökülür mü ellerime ellerin gibi?

İçimize de atamıyoruz, orası da doldu!

Hatırlamaktan korktuğum tüm anılarımı çöpe attım var mı daha iyisi.

Bazen bu yüreğe bu kadar acı fazla deriz kendi kendimize. Ama hata bizde; küçücük yürekle kocaman sevmişiz, ne haddimize.

Ne güneşi istiyorum karanlığıma, ne de yıldızları istiyorum gece yarılarında. Çok değil, bir tek seni istiyorum yalnızlığıma.

Kimseden bir şey bekleme, böylece asla hayal kırıklığı yaşamazsın!

Hayata bir çizgi çektim seni tanıyınca, sensiz hayatı ben yaşamamışım bakınca gözlerine daha iyi anladım, şimdi yoksun yanımda yeniden çizgi çekiyorum sensiz yaşanmamış olan yarınlarıma.

Hayır unutmadım, yokmuşsun gibi davranıyorum.

Denize kıyısı var sanki yüreğimin, hep serin, hep rutubetli.

Ay değil, mevsim değil, bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.

Nasıl da soğuyor. Sanki sırtında bir hırkaydım da, çıkarıp kenara attın.

Ay değil, mevsim değil, bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.

Bazen bu yüreğe bu kadar acı fazla deriz kendi kendimize. Ama hata bizde; küçücük yürekle kocaman sevmişiz, ne haddimize.

Özledim gel dese hiç düşünmez giderim dersiniz. Ama gerçekler acıdır. Ne o gel diyebilir ne de siz gidebilirsiniz.