Özdemir Asaf Şiirleri – En Güzel ve Anlamlı 15 Şiir

Özdemir Asaf’ın Kısa Aşk Şiirleri

Özdemir Asaf 1923 yılında dünyaya gelmiş, çağdaş Türk şiirinin en büyük öncülerinden olmuştur. Yaşamı boyunca geride birçok eser bırakan şair, özellikle şiirleriyle insanları kendisine hayran bırakmıştır. Bizler bu içeriğimizde tıpkı Özdemir Asaf sözlerinde olduğu gibi sizler için en güzel ve kısa Özdemir Asaf aşk şiirlerini derledik. İşte Özdemir Asaf şiirleri…

Özdemir Asaf Şiirleri;

1. Ansızın

Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,

Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,

Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça

Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.

Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,

Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım,

Her zamanda, her yerde sen bende yasadıkça...

Sen evreninde sana seni aratacağım.

2. Arayış

En kısa ceza

Ömür-boyu olandır

Kimse bilmediğinden.

Kim bilir;

Belki bir yalan'dır..

Kendiliğinden.

Bir korku'dur belki,

saklanandır..

Çirkinliğindeni

Bir soru olsa gerek;

Sorulmadığındandır..

Birden.

3. Aynanın Oyunu

Bir çocuk doğdu, bendim.

Sıraya girdim insanlar içinde.

Alay bayrak büyüdüm

Odalar, sofalar içinde.

Bir ayna doğdu, gördüm.

Sıraya girdi aynalar içinde.

İsime geldi, aldım,

Çarşılar, pazarlar içinde.

Bunca yıl yüzüne baktım.

Kendisini asmadı

Olanlar içinde.

Bir sabah uyandım,

Duruyordu karşımda

Düşmancasına,

Bir cam,

Aldanmış,

Kendini ayna sanmış...

4. Ağlamak

Ağlamak

Unutmak kadar kolaydır inan

Sevin ağlayabiliyorsan

Sevin ağlıyorsan

Gül ağlayabiliyorum diye

Gül ağlıyorum ağlıyorum diye

Sana birşey yapamam

Ağlayamıyorsan

5. Ağlamak-2

Ağlamak

Bazı acılarda yetmez

Bazı ölümlere

Örtüsüdür bazı acıların

Örter, örtülmez

Savunur bir süre

Ağlayanlar sevinmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Acılar art arda dinmeli

Durur bir nöbetçi gibi

Durur bir bekçi gibi

Zamana gülmeli-gülmeli

Sevin ağlıyabiliyorsan

Unutmanın kardeşidir ağlamak

Uyur uyanır yatağında duyguların

Düşüncenin kucağında hep çocuktur

Ağlamak

6. Bugün ve Bugün

Öyle çabuk geçiyor ki günler

Hele sen de bir bak hayatına.

Daha dün doğmuşuz sanki

Yeni okula başlamışız

Yeni sevmişiz

Öyle çabuk geçiyor ki günler

Hele sen de bir bak hayatına

Yarın bitecek sanki her şey

Yarın ölecek gibiyiz.

Daha doymamışız yaşamasına

Günlerimiz dün bir, bugün iki

Sakın bir şey bırakma yarına

Yarın yok ki.

7. Eski Öykü

Umut bir öykü adı, başında önde gider,

Bir ayrım olur sonra, yarası dünde gider.

Bölüşür yaşanmışlar yaşanmakta olanı,

Anılarla umutlar barışık yönde gider.

Bir gün, bir an, bir yerde bir dönemeç belirir,

Dengesini yitirir gecelerle gündüzler.

Yalanlara dönüşür korkular için-için,

Sıcaklığını keser duygular, düşünceler.

Tükenen sevilerin alışkanlıklarında,

Gittikçe donuklaşan ışıklar yanıp söner.

Karanlığı emzirir yığın-yığın gölgeler,

Can ateşi soluk göz-bebeklerine tüner.

Bir sure kanat çarpar artık yorulmuş bir kuş,

İnişinin kararan havalarından düşer.

8. Harcamalar

Mektuplar aldım sevindim,

Birinde denmiş geliyorum

Öbüründe yazılmış geleceğim.

Bekledim bekliyorum.

Bir yaşam verdim.

Açtım bir başkasını,

Uzun-uzun yazmış gel.

Okumadan arkasını

Gittim gidiyorum

Bir başka yaşama bedel.

Biri demiş sen, biri demiş ben.

Seni ben anladım, beni sen.

Bir yaşam daha verdim

Beklerken giderken dönerken.

Kaldı elimde üç-beş mektup,

Üç-beş yaşam.

Bir onları da açsam okusam

Önceki yaşamları unutup

Ya beklesem, ya da gidip arasam.

9. Hoşçakal

siyah beyaz tuşlarında piyanomun

seni çalıyorum şimdi

çaldıkça çoğalıyorsun odada

sen arttıkça ben kayboluyorum

seni doğuruyorum geceye

adını koyuyorum aya bakarak

her şey sen oluyor her yer sen

ben ölüyorum

sesini duyuyorum rüyalarımda

gözlerimi kamaştırıyor ışığın

rüzgar sen gibi dokunuyor bana

ben doğuyorum

duymak istediklerimi söylemiyorsun hiç

dokunmuyorsun bana

sen gibi bir şimşek çakıyor

tam kalbime düşüyor yıldırımı

ben gidiyorum

10. Lavinia

Sana gitme demeyeceğim.

Üşüyorsun ceketimi al.

Günün en güzel saatleri bunlar.

Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.

Gene de sen bilirsin.

Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,

İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim.

Ama gitme Lavinia.

Adını gizleyeceğim,

Sen de bilme Lavinia

11. O Akşam

Ceviz kırıyorlar, bakıyorum;

Kabuğunu kırıyorlar cevizin.

Ceviz çıkıyor..

Sonra oyunlarına dalıyor çocuklar.

Ben de bir ceviz alıyorum

Cevizlerin içinden.

Deniz çıkıyor benim cevizimden,

Açılıyorum.

Gidiyorum o ceviz kabuğunda,

Çocukluğumun oyunsuz bahçelerinden.

Bir akşam o çocuk oyununda

Alnıma yazılan o hüzün denizinden.

12. Seni Saklayacağım

Seni saklayacağım inan

Yazdıklarımda, çizdiklerimde

Şarkılarımda, sözlerimde.

Sen kalacaksın kimse bilmeyecek

Ve kimseler görmeyecek seni,

Yaşayacaksın gözlerimde.

Sen göreceksin duyacaksın

Parıldayan bir sevi sıcaklığı,

Uyuyacak, uyanacaksın.

Bakacaksın, benzemiyor

Gelen günler geçenlere,

Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak

Bir yaşam harcamaktır,

Harcayacaksın.

Seni yaşayacağım, anlatılmaz,

Yaşayacağım gözlerimde;

Gözlerimde saklayacağım.

Bir gün, tam anlatmaya...

Bakacaksın,

Gözlerimi kapayacağım...

Anlayacaksın.

13. Yalnızlığa Övgü

Mutluluğun gözü kördür,

Yalnızlık sağır.

Ondandır biri tökezleyerek yürür,

Öbürü uykusunda bile bağırır.

Mutluluk yalnız kendisini görür;

Unutur bu yüzden ilkin kendisini.

Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür,

Boyuna bekler dönsün diye sesini.

Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter;

Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz.

Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur;

Boyuna kapısına döner, açan olmaz.

Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var...

Her ikisinin de saksılarında çiçek.

Biri hep başka bir renkle solar,

Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak.

14. İstiyorum

Rüzgar mı dedim...

İsterim ki saçların dağılsın.

Gece mi dedim.

Hemen düşüncelere dalmalısın.

Aşk der demez

Kalbin hızlı çarpmalı.

Sabah, dememe kalmadan

Uyanmalısın.

15. Özdüşüm

Ah ben hep duyguyla akıl

Kapılarını bunca yıl

Zorladım.Bir düş gerçeği

Topladım gerçek düşümde.

Savaştı bu huyla akıl,

Hep kafamda ve gönlümde.

Baktım, bölüşmüş gerçeği,

Aklım bir düş-dönüşü'mde.

Duyguyla anlaşmış akıl..

Aşk motoru olmuş düş'ün,

Ve düş de aklın eşeği.

Vardığım her öpüşüm'de

Aklım ısırdı her şeyi.

Motor çıkmaza dayandı,

Eşek renklere boyandı.

Baktım, o uslanmaz aklım,

Elinde duyu çiçeği,

Bir yorgun renkli eşeği

Koklayarak okşayandı.