Sokak Çocuğu Sözleri | Sokak Çocuklarıyla İlgili Kısa Sözler

Sokak Çocuğu Sözleri

Sahiller bizsiz, yetimler bizsiz, yaşlılar bizsiz, sokak çocukları bizsiz. Anla!

Cesaretin yoksa adam gibi sevmeye, bende mecbur değilim çocuk büyütmeye.

Dünyadaki kimsesiz çocuklar için, dua et ki zulüm nedir bilmesin, görmesinler.

"Sokak çocukları sokakta güzel. Ama karnı tok, elinde sanatı, üstünde kışlık kıyafetleri, başını koydukları bir yastık, üstlerinde çatı ile."
- Gazapizm

Ağlamak sadece ama sadece çocukken sonucu değiştirir.

Sadece çocukken güler insan, Diğerleri palavra. Çünkü insan büyüdükçe komikliklere değil, acılara gülmeyi öğrenir aslında.

Özlemek: Ölmekten sadece iki harf fazla be çocuk.

Saklıyorsun içinde fırtınanın şiddetini, üzeri örtülmüş bir sokak çocuğu gibi.

Bir sokak çocuğu ağlayabilir sonbaharda. Veya bir kadın, sevdiğine bir papatya verebilir. Bir tren bileti iki aşığı kavuşturmaya yetebilir. Bir eylül akşamı, içmeden sarhoş edebilir.

Sokak çocuklarını yargılama, sokakta yatmamışsan. Joker

"Ben sokak çocuğuyum abi. Hani şu uçurtması asılı kalan çocuk var ya, bilyelerini rüyalarında unutan çocuk."
- Bedirhan Gökçe

Sokak çocuğu diye bir şey yoktur. Sokaklar çocuk doğurmaz!

Mahalle maçında çamura düşen topu temizlemek için, duvara şut çeken çocuklardık biz.

Sokak çocuğu/hayvanı diye bir şey yoktur çünkü sokaklar ne çocuk ne de hayvan doğurabilir sadece dışlandıkları için konulan saçma bir isim.

Belki gözlerim mor, belki tipim serseri; ama hani siz rahat olun, bu çocuk hepinizden daha yürekli daha şerefli.

Çocukları sevin, para kazanmaya çalışan çocukları daha çok sevin, çünkü omların her şeyi çalınmıştır.

Mahallenin hep kötü çocuklarıydık. Hiç iyi olmayı düşünmedik çünkü farlıydık.

Bakmayın bizim semtin çocuklarının sakız çiğnediklerine, olay tamamıyla farklı!

Sokak Çocukları Sözleri

Biz serseriler, otoriteden, faşistlerden, pekguzelsozler.com polisten, zabıtadan korkmayız; sadece ve sadece kendi beyin hücrelerimizden korkarız. Gri hücrelerimizi zapt etmek, sakinleştirmek için uğraşırız. Havalandırmalı yerleri sevmeyiz.

İçimdeki çocuk çok mutsuz! Kimse bana oyuncak vermeye kalkmasın kırarım.

Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını. Kırılan kalbini de öyle unutacaksın.

Evcilik oyununu sokakta, hayatın tam ortasında, “baba” rolüyle üstlenenler var. Bizim çocuklarımız onlar, sokak çocukları.

Çocukken güneş olmak isterdim. Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak. Çünkü güneşten sıcaktı kalbim. Derken büyüdüm. Yaşam denen ayazda üşüdüm. Soğudu buza döndü kalbim. Ne güneş olabildim. Ne çocuk kalabildim.

Sokak çocukları, çok gülüp az mutlu olan insanlardır.

Yastığı taş, tavanı gökyüzü olan çocuklar, bizi hiç affetmeyin.

Oyalan gönlüm, sahte dünyada çocuklar gibi oyalan. Belki bu gerçektir diye yaklaştığın her insan koskoca bir yalan!

Sokak çocuklarının kendi el yazılarından hayallerine bakalım hep birlikte.

Sokakta maç yaparken dur teyze geçsin deyip teyzenin yavaşça geçmesini bekleyen temiz kalpli çocuklardık biz.

Sokakta kalmış bir çocuğun hayalleri kadar boş olsa da ceplerim kimsenin sahip olamayacağı sevgiliye sahibim.

Sevdiği arkadaşıyla kavga ettiğinde bir büyüğümüzün, hadi öpüşün barışın demesiyle hemen barışan çocuklardık biz. Nefret nedir bilmezdik.

Sizin o tipsiz veya serseri dediğiniz sokak çocukları var ya; Onlar kendilerine bakmıyor, ailesine bakıyor!

Kirli bir çocuk yüzüyüm kapında! Ama dünyanın en temiz gözleriyle bakıyorum sana. Şeker değil istediğim, yüreğini koy avuçlarıma.

Biz çekildik o puslu sokaklardan. Başrol sizsiniz eski sokakların yeni çocukları.

Boş ve karanlık sokaklarda korkusuz çocuklar gezer.

Ben gülümsemeyi sokak çocuklarından öğrendim, ondandır kirlenmiş bir yüzün içinde parıldayan gülüşlerim. Melike Melis

Ben sadece, çocukluğumda hiçbir şey düşünmeden, erkenden uyuduğum gecelerimi özledim.

Ben kimsesiz seyyahı meçhuller caddesinin, ben yankısından kaçan çocuk kendi sesinin. Necip Fazıl Kısakürek

Eskiden sokaklarda başıboş yetişen çocuklara; kirli yüzlü melek dendi. Sonra asi gençlik dendi. Günümüzdeyse, örtmecelere ve mecazlara bile hakları olmadığından serseri veya sokak çocuğu diye anılıyorlar.

Ayağı kayan bir çocuk kadar şaşkınım, bilemedim düz yolda yürümenin imlâsını. Kanayan dizlerime bakıp da ağlamayı öğrenemediğim gibi.

Adım, sokak çocuğu. Bizim sokaklara hiç bir zaman bayram gelmez. Elimizden tutup okula götürmez kimse bizi. Kayboluruz, ölürüz de yokluğumuzu kimse hissetmez. Birbirimize benzeriz hepimiz; siyahtır yüzlerimiz, tırnaklarımız, siyahtır hikayemiz. Sokaklar çocuk doğurmaz. Bu, insanlığın ayıbı..

Ben yaşadığım zamana anlam katmak isteseydim, gider sokak çocuklarıyla hayat çalışırdım. Seninle hayal değil. Ali Koç

Kimsesiz çocuklar; ben insanım, diyen herkese akrabadır.

İnsanın yaşı kaç olursa olsun. Ağlarken hep kimsesiz bir çocuktur.