Yakınlarımız Ne Kadar Yakınımız?

Her ne kadar en yakınlarımızı daha çok kırdığımız ve en çok onlara kırılıp en çok onlara sinirlendiğimiz doğru da olsa, onlara bir şey olacağı endişesi beynimizi kapladığında içimize sığmayan bir dehşet yaşarız. Onlara bir şey olduğunda bulunduğumuz dünyaya ve hatta evrene sığmadığımızı düşünecek kadar dolu olur kalbimiz kederle.

En yakınlarımız kimi zaman arkadşlarımız olur, kimi zaman dostumuz olan evcil hayvanlarımız... Ancak en yakınımız kim ne derse desin ailemizdir. Bunu birkaç ay önce bana söyleyen yakın arkadaşlarım ileride benim böyle bir yazı yazacağımı söyleseler inanmazdım. Evet, aileme kızdığım çok zaman oldu ama itiraf etmeliyim ki her konuda en yakınım olanlar yine onlar.

Düşünsenize aynı evde yaşıyorsunuz ve bunu doğduğunuzdan beri yapıyorsunuz. Yani evlenseniz veya bir ev arkadaşınızla yaşasanız bile onlarla geçirdiğiniz vakit ailenizle geçirdiğiniz vakitten az olduğundan yine maçı önde bitiren aileniz olacak.

Bütün bunlara rağmen bizi en yakınlarımız anlamadığında hepimiz şaşırırız. Bu kadar yakın olduğunuz kişiler sizin cümlelerinizi dinlemeden sözünüzü yarıda kesmemeli, bu kadar yakın olduğunuz kişiler siz konuştuktan sonra hiçbir şekilde fikrim değişmedi dememeli, en çok bu kadar yakın olduğunuz kişiler sizi olduğunuz gibi kabul etmeli. Şimdi tekrar kızdığınızı biliyorum.

Kızgınlığınızı söndürmek için ise onlara bir şey olacağı anı beklememelisiniz. Her ne olursa olsun ama her ne olursa olsun, böyle bir anda en başında söylediğim o hislere bürüneceğinizi biliyorsunuz. O yüzden elinize küreği alın ve ateşin üzerine kum dökün. Dökülen kumlar küçük bir tepe oluşturduğunda küreği elinizden atın ve alnınızdaki teri silin. Arkanızı döndüğünüzde size su getirenin onlar olduğunu göreceksiniz.

Bunu sizin için değerli olan herkes için yapın çünkü kimi zaman değer verdiğiniz biri de aileniz olur. Böylece belki daha az kaybedersiniz. Böylece en azından elinizden geleni yaptığınız için içiniz rahat olur. Erdemli olan budur.