Aşık Veysel’in Hayatı & Şiirleri ve Sözleri

Bu içeriğimizde, ünlü, büyük usta, ozanların şahı Aşık Veysel hakkında çok önemli bilgileri sizlerle paylaşacağız. İçeriğimizde Aşık Veysel’in hayatı ile ilgili çarpıcı detaylara ve eserlerine ulaşabilirsiniz. İşte, büyük ozan Aşık Veysel Şatıroğlu’nun hayatı, eserleri ve şiirleri…

aşık veysel kimdir

Aşık Veysel Kimdir ve Nerelidir?

Aşık Veysel, 25 Ekim 1894 yılında Sivas’ın Sarkışla ilçesinde dünyaya geldi. Uzun bir süre Sivas Sarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde yaşayan Aşık Veysel, Avşar Boyu'na bağlı Şatırlı obasına bağlıydı. Ünlü ozanımızın annesinin ismi Gülizar, babasının ise Ahmet’dir.

Aşık Veysel’in Çarpıcı Hayat Hikayesi

Aşık Veysel’in yaşadığı yıllarda Sivas’ta büyük bir veba hastalığı yaşanıyordu. Meydana gelen vebanın üzerine ünlü ozan iki ablasına kaybetti. Aynı veba yüzünden Aşık Veysel, henüz yaşındayken tek gözünü kaybetti.

Ünlü ozan Aşık Veysel’in talihinde yine kötü bir olay yaşandı. Aşık Veysel, hayatının bir döneminde geçirdiği trafik kazasından sonra diğer gözünü de kaybetti ve tamamen görmemeye başladı.

aşık veysel kimdir

Yaşanan bu olayların ardından henüz genç yaşında iki gözünü de kaybeden Aşık Veysel, kendi yaşıtları ile vakit geçiremedi. Aşı Veysel’in babası Ahmet Bey, oğlunun yaşadığı bu durumun ardından, canı sıkılmaması ve yaşadığı olayların üstesinden gelip kafa dağıtabilmesi için bir bağlama aldı.

Genç yaşında bağlama çalmaya başlayan ünlü ozan Aşık Veysel, ilk dersini babasının da yakın bir arkadaşı olan Çamşıhılı Ali’den aldı. Uzun bir süre, başkalarının eserlerini çalan ve seslendiren Aşık Veysel, 40’lı yaşların başlarında ise kendi eserlerini yapmaya başladı.

Aşık Veysel, o yıllarda yapılan Aşıklar Bayramı organizasyonunda yer aldı. Burada düzenlenen organizasyonda ulu önder Mustafa Kemal Atatürk için bir türkü söyledi. Söylediği bu türkü sayesinde ünü tüm ülkeye yayıldı.

Aşık Veysel, aynı yıllarda şehir şehir gezdi ve türkülerini her kesime aktarmaya çalıştı.

Artık yaşı giderek artan ve iki gözü de görmeyen ünlü ozan Aşık Veysel, annesi ve babası tarafından evlendirilmek istendi. Çünkü diğer kardeşlerinin ileride Aşık Veysel’e bakamayacağını düşündüler. Bu düşünceler ışığında Aşık Veysel, anne ve babasının akrabası olan Esma Hanım ile evlendi. Esma Hanım ile evliliğinde olan erkek çocuğunu kaybeden Aşık Veysel, sonraki yıllarda ise anne ve babasını kaybetti. Bu ölümlerin ardından büyük ozan bir nevi hayata küstü.

Aşık Veysel’in başına gelen olumsuzluk bir türlü bitmek bilmedi. Çocuğunu, annesini ve babasını kaybeden büyük ozan, sonrasında kendisini türkülere verdi. Bu süreçte eşi Esma Hanım kendisinden ayrıldı ve başka birisiyle evlendi. Esma Hanım’dan olan kızı da erkek çocuğu gibi genç yaşında vefat etti. İşte, Aşık Veysel yaşadığı bütün bu acıları türkülere dökerek acısını dindirmeye çalışmıştır.

aşık veysel kimdir

Aşık Veysel 5 Aralık 1931 yılında, Ahmet Kutsi Tecer ile arkadaşlarının düzenlediği Halk Şairleri Bayramı’na katılır. Cumhuriyet’in 10 yılına özel Atatürk’e destansı yazılar ve şiirler yazılır. Aşık Veysel’in Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk hakkında yazdığı destan oldukça beğenilir. Tecer, yazılan eseri Ankara’ya göndermek ister ancak Aşık Veysel ben kendim okurum diyerek arkadaşlarıyla beraber yola düşer. Veysel’in yazdığı eser üç gün boyunca Hakimiyeti Milliye gazetesinde yayınlanır. Sonrasında ise devletin organize ettiği bir salonda konser verir ve il il dolaşıp tekrardan eserlerini söylemeye başlar.

Bu sırada, Aşık Veysel’in hayatına yeni kadın girer. Bu kadının ismi ise Gülizar’dır. Aşık Veysel, Gülizar Hanım ile hayatının ikinci evliliğini gerçekleştirir.

aşık veysel kimdir

Aşık Veysel, 1941-1946 yılları arasında köy Enstitülerinde bağlama ve halk türküleri dersleri vermiştir. 1965 yılında TBMM’nin kararıyla özel bir kanun çıkarılıp, maaşa bağlandı.

Ünlü ozan Aşık Veysel, 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda vefat etti.

Aşık Veysel’in Eserleri

Ünlü ozan Aşık Veysel’in eserleri;

Anlatamam derdimi
Arasam seni gül ilen
Atatürk'e ağıt
Beni hor görme
Beş günlük Dünya
Bir kökte uzamış
Birlik destani
Çiçekler
Cümle âlem senindir
Derdimi dökersem derin dereye
Dost çevirmiş yüzünü benden
Dost yolunda
Dostlar beni hatırlasın
Dün gece yar eşiğinde
Dünya'ya gelmemde maksat
Esti bahar yeli
Gel ey âşık
Gonca gülün kokusuna
Gönül sana nasihatim
Gözyaşı armağan
Güzelliğin on para etmez
Kahpe felek
Kara toprak
Kızılırmak seni seni
Küçük dünyam
Murat
Ne ötersin dertli dertli
Necip
Sazım
Seherin vaktinde
Sekizinci ayın yirmi ikisi
Sen varsın
Şu geniş Dünya'ya (
Uzun ince bir yoldayım
Yaz gelsin
Yıldız (Sivas ellerinde)

Aşık Veysel Şiirleri

Aşık Veysel’in herkesin diline pelesenk olan şiirleri;

DOSTLAR BENİ HATIRLASIN

Ben giderim adım kalır

Dostlar beni hatırlasın

Düğün olur bayram gelir

Dostlar beni hatırlasın

Can bedenden ayrılacak

Tütmez baca yanmaz ocak

Selam olsun kucak kucak

Dostlar beni hatırlasın

Açar solar türlü çiçek

Kimler gülmüş kim gülecek

Murat yalan, ölüm gerçek

Dostlar beni hatırlasın

Gün ikindi akşam olur

Gör ki başa neler gelir

Veysel gider adı kalır

Dostlar beni hatırlasın

ALA GÖZLÜ BENLİ DİLBER

Ala gözlü benli dilber

Bir gün gelsen bize doğru

Seni sevdim can ü dilden

Çekme kendini naza doğru

Ne pervam var ne de perdem

Sanma beni hali bir dem

Söyler seni teller her dem

Kulak versen saza doğru

Aşığa zülfükar isen

Gülşende güle zar isen

Hakikatli bir yâr isen

Ben geleyim size doğru

Gönülleri bir edelim

Gayrileri biz nidelim

İkimiz de bir gidelim

Yürüyelim ize doğru

Bir gün için feryadı zar

Bülbül eder her dem seher

Aç sinemi gel gör ne var

Arttı derdim yüze doğru

Kafi derdim bir derd katma

Veysel'i yabana atma

Kerem eyle çok uzatma

Kavuşalım yaza doğru

SEN BİR CEYLAN OLSAN

Sen bir ceylan olsan ben de bir avcı

Avlasam çöllerde saz ile seni

Bulunmaz dermanı yoktur ilacı

Vursam yaralasam söz ile seni

Kurulma sevdiğim güzelim deyin

Bağlanma karayı alları geyin

Ben bir çoban olsam sen de bir koyun

Seslesem elimde tuz ile seni

Koyun olsan otlatırdım yaylada

Tellerini yoldurmazdım hoyrada

Balık olsan takla dönsen deryada

Düşürsem toruma bez ile seni

Veysel der ismini koymam dilimden

Ayrı düştüm vatanımdan ilimden

Kuş olsan da kurtulmazdın elimden

Eğer görsem idi göz ile seni

YUMMA GÖZÜN KÖR GİBİ

Kambur felek sanki beni kayırdı

Eşten dosttan nazlı yardan ayırdı

Gizli sırrım memlekete duyurdu

Sanki benim bir ettiğim var gibi

Kimine at vermiş eştirir gezer

Kimine aşk vermiş coşturur gezer

Kimine mal vermez koşturur gezer

Sanki bunu zengin etmek zor gibi

Bir kısmına yayla vermiş köy vermiş

Bir kısmına büyük büyük pay vermiş

Sevdiğine güzellikle boy vermiş

Al yanaklar şule verir nur gibi

Birinin aklı yok deli divane

Bir kısmı muhtaçtır acı soğana

Bir kısmını zengin etmiş yan yana

Şimdi kendi saklanıyor sır gibi

Kimine saz vermiş çalar eğlenir

Kimi zevk içinde güler eğlenir

Veysel gözyaşlarını siler eğlenir

Yeter gayri yumma gözün kör gibi

UZUN İNCE BİR YOLDAYIM

Uzun ince bir yoldayım

Gidiyorum gündüz gece

Bilmiyorum ne haldeyim

Gidiyorum gündüz gece

Dünyaya geldiğim anda

Yürüdüm aynı zamanda

İki kapılı bir handa

Gidiyorum gündüz gece

Uykuda dahi yürüyorum

Kalmaya sebeb arıyorum

Gidenleri hep görüyorum

Gidiyorum gündüz gece

Kırkdokuz yıl bu yollarda

Ovada dağda çöllerde

Düşmüşüm gurbet ellerde

Gidiyorum gündüz gece

Şaşar Veysel işbu hale

Gah ağlaya gahi güle

Erişmek için menzile

Gidiyorum gündüz gece

BEN GİDERİM SAZIM SEN KAL DÜNYADA

Ben giderim sazım sen kal dünyada

Gizli sırlarımı aşikar etme

Lâl olsun dillerin söyleme yada

Garip bülbül gibi ah ü zar etme

Gizli dertlerimi sana anlattım

Çalıştım sesimi sesine kattım

Bebe gibi kollarımda yaylattım

Hayali hatır et beni unutma

Bahçede dut iken bilmezdin sazı

Bülbül konar mıydı dalına bazı

Hangi kuştan aldın sen bu avazı

Söyle doğrusunu gel inkar etme

Benim her derdime ortak sen oldun

Ağlarsam ağladın gülersem güldün

Sazım bu sesleri turnadan m'aldın

Pençe vurup sarı teli sızlatma

Ay geçer yıl geçer uzarsa ara

Giyin kara libas yaslan duvara

Yanından göğsünden açılır yara

Yâr gelmezse yaraların elletme

Sen petek misali Veysel de arı

İnleşir beraber yapardık balı

Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı

Ben babamı sen ustanı unutma