Füruğ Ferruhzad Şiirleri – En Güzel 15 Şiiri
En Güzel ve Kısa Füruğ Ferruhzad Şiirleri
Füruğ Ferruhzad, 5 Ocak 1935 yılında İran'da dünyaya gelmiş, genç yaşta evlenmesine rağmen sanat tutkusu ve yazma isteğinden asla vazgeçmemiştir. 19 yaşındayken ilk şiir kitabını yayımlayan bu özel kalem, İran edebiyatının en önemli kadın şairlerinden biri olarak kabul edilir. Çarpıcı ve cesur dizeleriyle öne çıkan Füruğ, 32 yaşında talihsiz bir trafik kazasında yaşamını yitirmiştir. Bu derlemede, onun hayata, aşka, özgürlüğe ve kadın kimliğine dair kaleme aldığı en güzel Füruğ Ferruhzad şiirlerini bulacaksınız. Kısa ama derin izler bırakan mısralarıyla Füruğ Ferruhzad, hem İran hem de dünya edebiyatının unutulmaz bir sesi olmuştur.
1. Rüzgar Bizi Götürecek
Benim küçük gecemde
Rüzgar ağaçların yaprağına son kez süre tanıyor
Benim küçük gecemde viran olmanın korkusu var
Kulak ver
Karanlığın esintisini duyuyor musun?
Ben garipçe şu talihime bakıyorum, ümitsizliğe alıştım
Kulak ver, karanlığın esintisini duyuyor musun?
Gecede, şu an bir şey geçiyor
Ay kızıl ve karmaşık
Ve her an düşme korkusu yaşanan bu damda
Bulutlar yaslı kalabalıklar gibi
Sanki yağmurun yağacağı anı bekliyor
Bir tek an
Ondan sonra hiç
Bu pencerenin arkasında gece titriyor
Ve yeryüzü geri kalıyor dönüşünden
Bu pencerenin arkasında bir bilinmeyen
Beni ve seni bekliyor
Ey baştan ayağa yeşil olan sen
Ellerini, yakıcı hatıralar gibi benim aşık ellerime bırak
Ve dudaklarını, sıcak bir his gibi
Bana doğru uzat... Rüzgar bizi götürecek
Rüzgar bizi götürecek
2. Bahçenin Fethi
Başımızın üstünden uçan
Ve giren serseri bir bulutun karışık düşüncelerine
Ve sesi kısa bir mızrak gibi geçen, ufku baştanbaşa
O karga kente götürecek bizim haberimizi.
...
Herkes biliyor
Sen ve ben o soğuk asık yüzlü delikten
Bahçeyi gördük ve kopardık elmayı
O oynaşan ve uzak daldan
Herkes korkuyor ama sen ve ben
Ulaştık ışığa, suya, aynaya
Ve korkmadık.
Ne pamuk ipliğiyle birleşmesi iki adın
Ne de bir buluşma yıpranmış bir defterin sayfalarında
Benim mutlu saçlarımdır söz konusu olan,
Senin yanık kırmızı şakayık öpüşlerini taşıyan saçlarım.
3. Pencere
Bir pencere, bakmaya
Bir pencere, duymaya
Bir pencere yeryüzünün yüreğine ulaşan tıpkı bir kuyu gibi,
Tekrarlanan mavi şefkatin enginlerine açılan...
Bir pencere, yeter bana
Oyuncak bebeklerin ülkesinden geliyorum ben
Bir resimli kitap bahçesinde,
Kağıt ağaçların gölgesi altında...
Çoktan anladım ki
Yolum yok, yolum yok, yolum yok
Çılgınca sevmekten başka.
4. Tutsak
Seni istiyorum ve biliyorum
Asla koynuma almayacağım
Sen o aydın ve pırıl pırıl gökyüzüsün,
Ben bu kafeste bir tutsak!
Dudaklarıma suskunluk kilidi vurma
Söylenmemiş hikayem var gönlümde
Bir tek öpücükle sarsıldı bir gece varlığım,
Koştuysam sana doğru böyle,
Aşka aşığım, senin visaline değil!
5. Akbaba
Tepemde bir akbaba, hırsla ölmemi bekliyor
Ben ise düşünüyorum, nasıl bir tuzak kurayım ki
Bana yaklaşsın da onu vurayım.
Soluk almak için oturmaya kalksam,
İşte yıkıldı diye saldırıyor yüzüme...
Deneyimlerim sesleniyor ki bitimindeyiz zamanın
Yaklaşan bir son var, ya senin ya akbabanın...
6. Güvercinin Ruhu
Âh, bir güvercin gibi kanatlarım olsaydı
Uçar ve huzurlu olurdum
Çünkü şiddeti ve kavgaları gördüm,
Bu dünyada çok acı çektim...
Ne yazık onlara ki kendilerine açılan saf bir kalbi,
Zaaflarından istifade edilecek bir akılsız sayarlar. (Oğuz Atay’a gönderme yaparcasına)
7. Güneş Doğuyor
Bak nasıl içinde gözlerimin
Eriyor damla damla keder,
Karanlık ve isyancı gölgem nasıl
Tutsağı oluyor güneşin...
Bak nasıl şiirlerimin beşiğine
Sen doğuyorsun, güneş doğuyor.
8. İsyan
Dudaklarıma suskunluk kilidi vurma
Söylenmemiş hikayem var gönlümde
Ayağımdan ağır bağları çöz
Bu sevdadan dolayı perişan gönlüm.
*Hafif ekleme:* Bazı dizelerde Ferruhzad'ın kader, aşk ve özgürlük çatışması net görülür.
9. Kızıl Gül
Kızıl gül, kızıl gül,
O beni kızıl gül bahçesine götürdü
Ve ıstıraplı saçlarıma kızıl gül taktı karanlıkta
Ve sonunda, kızıl gül yaprağı üstünde benimle yattı...
Ah, ben gebeyim, gebeyim, gebe...
10. Kurma Bebek
Çok daha fazla, susabilir insan
Bir sigara dumanına dalabilir insan
Bir fincanın biçimine, renksiz bir çiçeğe, bir halıya...
Boş bir yanıt, evet beş yada altı harflik.
Bir ömür diz çökebilir insan,
Değersiz birkaç bozuklukla inanabilir,
Bir caminin odacıklarında çürüyebilir...
Kurma bebekler gibi olabilir insan,
Camdan boncuk iki gözle kendi dünyasını gören...
11. Küskünlük
Git ona doğru, umurumda değil
Sen güneşsin, o yeryüzü, ben gökyüzü
Beni yıldızların omuzuna koydun
Bedeninden vazgeçtim senin, çünkü dünyada
Benim isteğimin amacı bir ten değildi.
Seni sevsem de, aşka aşığım, senin cismaniliğine değil...
12. Kuş Sadece Bir Kuştu
Kuş dedi: oooh! nasıl da mis koku, nasıl da güneş!
Bahar gelmiştir
Ve ben kendi çiftimi bulmaya çıkacağım
Kuş taraçanın kıyısından uçtu
Bir ileti gibi uçtu
Kuş küçüktü, kuş düşünmüyordu
Kuş gazete okumuyordu, kuşun borcu yoktu,
İnsanları tanımıyordu kuş,
Kuş havada, ve kırmızı tehlike ışıkları üstünde,
Kuş, ah sadece bir kuştu.
13. Onu Bağışlayın
O bazen
Vücudunun kederli bağlantısını
Durgun sularda, boş mezarlarda unutuyor.
Ve aptalca zannediyor ki,
Yaşama hakkı var...
Onu bağışlayın. Çünkü büyülenmiş,
Çünkü sizin ağır gelen varlığınızın kökleri,
Onun gurbet topraklarında derinlere kök salıyor.
Ve onun kolay inanan kalbi,
Hasretin acı darbeleriyle,
Göğsünün içinde kabardıkça kabarıyor...
14. Öpücük
Her iki gözünde onun günah gülüyordu
Yüzüne ay ışığı gülüyordu
O suskun dudakların geçişinde
Sığınmasız bir yalaz gülüyordu
Öpücük, bazen geceyi aydınlatan tek ışıktır.
15. Uyku
Gece karanlık camlara çöküyor usulca,
Korlu küller gibi…
Rüzgar evin avlusunda durmaksızın yerle bir ediyor gölgeleri,
Nilüferin kıvrımları, duman gibi dalgalanıyor duvarda.
Dedim ki ey uyku, başparmağın yeşil bahçelerin anahtarı
Gözlerin, dinginliğin balıklarının karanlık havuzu,
Beni unutmanın peri suretli ülkesine götür...
