Metin Altıok Sözleri, En Anlamlı Metin Altıok Şiirleri
Metin Altıok, ünlü yazarlardan bir tanesidir. Metin Altıok'un en güzel ve en anlamlı sözlerini bir araya getirdik. Sizleri derinden etkileyeceğinden emin olduğumuz bu sözleri instagram, facebook, twitter ve tumblr gibi sosyal medya hesaplarınızdan paylaşabilirsiniz.
En Güzel Metin Altıok Sözleri
"Zaman eksiltir insanı, her geçen gün, ömründen çala çala..."
Ey bir hüznü büyüten solgun anne, sen de düşün benden sana kalan ne.
Ben hep ölüme ve aşka inandım.
Niyetinizi iyi belirleyin, çünkü niyetiniz ne ise nasibiniz odur.
''Ördüm de ilmek ilmek, sırtıma giyemedim, ömrümü…''
....Dağlar dağlarla
...Karlar karlarla
..Acılar acılarla aşılır
.Unutma, unutma sakın
Acı, ey suskun yol arkadaşı anlatsana!
Senin de yüreğin kanar mı,
Uzaktayken yakınlarından?
Yalan olur sevmedim dersem.
“Neden hep boş bir bardağa yüksünmeden boyun eğer sürahi”
Hey yolcu kurtulmayı düşünme benden,
Unutmayı deneme,
Seninle geleceğim gittiğin yere
Acıyım ben, hem biz hısım sayılırız seninle.
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden.
Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte!
Aşk da kirlenir elbet insanla birlikte.
Sevmek çok acıdır.
Sen aklıma düşünce bir rüzgar
Duyarım dolar içime
Ve göğsümde bir pencere hızla çarpar.
Uçar gider geçmiş bir günün ardından, bir tüy kalır geriye senin bittiğin yerde.
Gönlü yok kimsenin gül yetiştirmeye.
"Gün ve gece boş bir sayfadır- dedi.
- Yaz yazabildiğince,
Aşkı, mutluluğu, sevinci."
Sevgilim aşk da uyar çevreye ve kendine parlak bir yalan arar.
Hem göğünü kaybetmiş, hem beğenmiyor yerini, göğsüme dadanan geçimsiz güneş.
Yalan olur sevmedim dersem, ama yolcu yolunda gerek...
Temiz kalmış ne bulunur bir çöplükte, aşk da kirlenir elbet insanla birlikte.
Çekip tetiği sonunda
Kendimi vurdum.
Ne av var artık, ne avcı.
O yok, ben yokum.
Sadece küf kokusu,
Dehlizimde kayboldum
Yalan olur sevmedim dersem;
Ama yolcu yolunda gerek.
Ey ömrümün uğuldayan durağı;
Yanlış bir hesaptan dönerek,
Benli günlerini sil istersen.
Geriye sen kaldın işte.
Binlerce insanın öldüğü, çocukların sakat kaldığı bir dünya. Kekre bir yaşam.
Herkesin bir değil sevgisi; kimininki her eve sığar.
''Sen bugünden yarına, birazcık umut sakla . . .''
Her yaşın, kendince, bir bilgeliği vardır.
“Ben eğilmem gündüzleri ama geceleri kanatırım kendimi”
Yitirdiklerim de oldu kazandıklarımın yanında.
Acını göğsüne gömmeyi daha çocukken öğrendin.
Sağır bir günün sonunda dilsiz bir gece.
Çektiğin bunca acı kefareti değil unutma yaşadığın çaresizliğin.
Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.
Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.
Beni hiç çağırmadılar adımla;
Çağırsalar da anlamazdım.
Sevgilim, yanımda olsaydın keşke!
Gözlerim çok zamandır yalnızlığın tekinsiz tüneği.
Alıştır kendini her şey biter ve gömülür.
Senin yüzün benim yüzüm değil mi?
Ne güzel anımsarız geçmişi, kendi yalanımızla.
Hiçbir şeyi tam anlayamaz bilinç dediğin.
En Güzel Metin Altıok Şiirleri
Sevdiğim, tabutum, ak kefenim;
Derin ve dar mezar çukurum benim.
Yeni bir kalıba dök, beni arıt bir potada.
Durmadan avuçlarım terliyor,
İnildiyor ardımdan
Girdiğim çıktığım kapılar.
Trenim gecikmeli, yüreğim burgun,
Bir bir uzaklaşıyor sevdiğim insanlar.
Ne zaman bir dosta gitsem,
İnsanın yüreğinde, geçen zamana karşı
Her zaman diri, bir parlak köz vardır
Evet sırasıdır, ölümden konuşacaktık,
İntiharın ebruli ipliğiyle
Bir düğün gecesinde senin
Yakası işlemeli giysinden.
Kapı kapı dolaşıp, etamin ve goblen
Örtüler satan bohçacı ölümden.
İşte yine kapıldım
O can sıkıntısına; içimde bir tozlu
Sarnıç boşluğu,
Gitmekle kalmak
Arasında kararsız
Yürüdüm kederle
Benim bu dünyada bir yerim olmadı, kuytu gövdemi saymazsak eğer.
Geçmişi bir yana bırak, ömre zarardır
Yaranı yumuşak, yeni bir aşkla sardır
Bir yüzük yaptım sana güvercin teleğinden,
Bir yüzük bükerek hoşçakal sözcüğünden.
Bir yüzük yaptım belli belirsiz,
Eski bir gramafon sesinden.
Yanında dağılmış kağıtlar
Ve tütün tabakası var
Aşk ve acı yüreğimde
İkiz badem içidir.
Bir bez parçasıyla
Ağzını tıkamışlar
Bedenim üşür, yüreğim sızlar.
Ah kavaklar, kavaklar
Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.
Bir kabuk içinde
Birbirinden ayrılmaz
Metin Altıok Kimdir? Metin Altıok'un Hayatı ve Eserleri
Metin Altıok, 14 Mart 1940 tarihinde Bergama'da doğdu. 2 Temmuz 1993 günü Sivas Madımak Oteli'nde yakılan aydınlarımızdan biriydi. O bir şiir serüveninin kahramanı olarak şiir sevenlerin gönlünde. 9 Temmuz 1993 günü hastanede hayatını kaybetmiştir.
Metin Altıok Şiirleri
Yerleşik Yabancı (1978)
Kendinin Avcısı (1979, Ahmet Telli ile 1980 Ö. F. Toprak şiir ödülü)
Küçük Tragedyalar (1981)
İpek ve Klabtan (1987)
Gerçeğin Öte Yakası (1990, Cemal Süreya şiir ödülü)
Dörtlükler ve Desenler (1990)
Süveyda (1991)
Alaturka Şiirler (1992)
Şiirin İlk Atlası (1992)
Hesap İşi Şiirler (1993)
Bir Acıya Kiracı (1998-Bütün Şiirleri)
